Giacchino Rossini

Rossini Facts:

naam: Gioacchino Antonio Rossini

geboren: 29 februari 1792, Pesaro, Italië

overleden: 13 november 1868, Parijs, Frankrijk

 

job: componist, theaterdirecteur, conservatoriumdirecteur

privé: trouwt twee keer

 

bijzonderheden: componeerde in zijn slaapkamer, hield van koken

 

werk: vooral opera's met als beroemdste De barbier van Sevilla

 

Gioacchino Rossini wordt beschouwd als een van de belangrijkste componisten van Italië. Hij wordt geboren in een muzikaal gezin en krijgt al jong muziekles. Op zijn veertiende is hij al repetitor, begeleider en zanger van operagroepen. Hij schrijft voornamelijk opera's,  waarvan de meeste een  komisch verhaal hebben. Op zijn 37^ste houdt hij plotseling op met componeren. Hij gaat zich o.a. bezighouden met koken en het schrijven van recepten. Rossini is een van de grootste meesterkoks van de geschiedenis!

Giacchino Rossini kreeg muziek met de paplepel ingegoten: zijn vader was stadstrompettist, zijn moeder zangeres. Hij is een van de grootste wonderkinderen die ooit geleefd heeft: op zijn zesde kon hij al improviseren op de piano en hij speelde ook al heel vroeg viool. Op zijn negende speelde hij al in het orkest van zijn vader en ging hij mee op tournee. Nog voordat hij compositieles kreeg, kon hij alles wat hij in zijn hoofd hoorde opschrijven.

Toen hij vijftien was, werd Rossini toegelaten tot het Muzieklyceum van Bologna, waar hij zangles en compositieles kreeg en meerdere instrumenten leerde bespelen, waaronder cello, piano en altviool.

 

Al op zijn achttiende werd zijn eerste opera uitgevoerd. De jaren daarna moeten voor Rossini een soort muzikale achtbaan geweest zijn. Hij krijgt de ene opdracht na het andere, uit Florence, Milaan, Rome, Napels.... Iedere theaterdirecteur wil hem hebben. Hij schrijft gemiddeld vijftien opera's per jaar. Zijn beroemdste opera schrijft hij als hij pas 23 is: De Barbier van Sevilla.

De Barbier is internationaal zo'n groot succes dat men al snel tot in Amerika weet wie Rossini is. Hij gaat dan ook op reis: eerst naar Londen, later naar Parijs, waar hij een paar jaar theaterdirecteur is.

 

Dan blijft het ineens stil. Vanaf zijn 37ste schrijft Rossini vrijwel niets meer. Hij zegt over zichzelf: "Wie één van mijn werken heeft gezien, heeft ze allemaal gezien." En: "Mij is het componeren te gemakkelijk afgegaan, anders had ik het waarschijnlijk verder gebracht." Hij gaat terug naar Italië, waar hij directeur wordt van hetzelfde lyceum waar hij zelf gestudeerd heeft. Daar is hij niet gelukkig: hij heeft een slechte gezondheid, lijdt veel pijn en is vaak erg depressief.

 

De laatste 13 jaar van zijn leven woont Rossini weer in Parijs waar hij het middelpunt vormt van een bont gezelschap musici en artiesten. Hij gaat ook weer componeren. Voor de concerten die hij organiseert, schrijft hij werkjes die hij "ouderdomszonden" noemt en die hij rare titels als 'Hygiënische ochtendprélude' en 'Astmatische étude' meegeeft. Ook schrijft hij kookboeken. Dat Rossini een heel goede kok moet zijn geweest, blijkt wel uit de opmerking van een tijdgenoot (een pastahandelaar) die zei: "Als deze man evenveel verstand heeft van muziek als van koken, moet hij een zeer groot componist zijn."

 

Rossini moet een kleurrijke persoonlijkheid zijn geweest. De boeken die over hem zijn geschreven, staan vol grappige verhalen. Zo stond hij bekend om zijn grote luiheid. Op een dag ligt hij in bed ligt te componeren als een van de blaadjes muziek op de grond valt. Om niet de moeite te hoeven nemen dat blaadje op te rapen, schrijft hij de muziek gewoon nog een keer op.

Als Rossini een opdracht kreeg voor een compositie, begon hij daar altijd pas heel laat aan.  Maar als hij eenmaal was begonnen, hield hij ook niet weer op. Dat was ook het geval bij De barbier van Sevilla. Hij schreef dit meesterwerk waarschijnlijk in minder dan twee weken, en  kwam in die tijd zijn slaapkamer niet uit. Een vriend merkte op hoe grappig het was dat hij een opera over een barbier had gecomponeerd zonder zichzelf ook maar één keer te scheren. Rossini antwoordde: "Als ik me had willen scheren, had ik daarvoor naar een barbier gemoeten, en dan had ik mijn opera nooit af kunnen krijgen."

De bijgelovige Rossini werd geboren op 29 februari in het schrikkeljaar 1792 en stierf op vrijdag de dertiende 1868.